- muharebe
- (A.)[ ﻪﺑرﺎﺤﻡ ]harbetme, savaş.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
muharebe
Look at other dictionaries:
muharebe — is., ask., Ar. muḥārebe 1) Savaşın bölümlerinden biri Muharebe zamanında ailemiz büyük felaketler geçirdi. R. N. Güntekin 2) mec. Güçlü tartışma Birleşik Sözler meydan muharebesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
MUHAREBE — (C.: Muharebât) Harbetmek. Karşılıklı cenk. Cidal … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜHAREBE — Kaçmak, firar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
çapğulamak — muharebe etmek, döyüşmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
uruş — muharebe, cenk, dövüş … Çağatay Osmanlı Sözlük
yavlamak — muharebe etmek, düşmeni yenmek, galib gelmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
ARSA-İ KÂR-ZÂR — Muharebe alanı, savaş meydanı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KEYUL — Muharebe gününde dizilen safların son safı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KITAL — Muharebe. Kavga. Öldüresiye yapılan karşılıklı harp … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MA'REKE — Muhârebe meydanı, çarpışma yeri. * Çarpışma. Kıtal. Cenk … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
